serge verheugen - WIJ
1000 x 300 x 300 (l x b x h, in cm)
Tekening gefreesd in gevelplaten.
Station Amsterdam Amstel, 2006
Het ontwerp is in zijn geheel in zwart wit uitgevoerd. Hierdoor wordt de grafische kant benadrukt en ontstaat een rustig beeld. Toch gebeurt er veel.
In de twee middelste platen van de lange wanden staat het individu centraal. Ze zijn nogal geometrisch gevormd, en ook de huidskleur is vereenvoudigd tot zwart en wit. Ze staan er in een krachtige houding, zij aan zij.
Als we wat uitzoomen naar de twee volgende platen, zoomen we ook uit vanuit het individu en komt ‘de massa’ in beeld. Hier zien we dat verschillende kleuren mensen een hecht netwerk vormen.
Nog twee platen verder naar buiten, zoomen we ook weer verder uit naar hoe mensen wonen. Links een rustiek vakwerkhuis, veelvormig en kleinschalig, maar toch een groot huis voor veel mensen. Rechts een grote torenflat, eenvormig en grootschalig, maar als je echt wil kan je het ook daar gezellig en persoonlijk maken. Getuige de leuke gordijntjes midden in de flat.
Als we nog verder gaan, komen de hoekplaten in beeld. Ook nu zoomen we verder uit en komt de woonomgeving in beeld. Een hutje op de hei, met een kronkelpaadje en rook uit de schoorsteen van een rustieke open haard. Of aan de andere kant van het spectrum een moderne wijk met blokken flats en rechte straten. Geen schoorsteenrook, want ongetwijfeld snort de CV in stilte.
Inmiddels zijn we ver uitgezoomd. En hoewel de mens soms zijn best doet om de natuur in te dammen of uit te bannen, als je maar ver genoeg uitzoomt, dan komt vanzelf de natuur in beeld: links en rechts op de hoeken komen bomen het beeld in schuiven. Geheel in de stijl van het ontwerp zijn het berken, zwart witte bomen.
Dan gaan we de hoek om en zien we op de korte wanden de natuur in al haar glorie. Zwart/witte planten en dieren die ons hun pracht en zelfs een kunstje tonen. Als in een sprookje staan ze op elkaar, en laten zien dat zwart en wit prima samen gaat, zelfs in één dier verenigd…
Onder de afbeeldingen staan teksten afgebeeld. Ik, jij, wij, zij, hier, daar, etc. In het Nederlands en het Engels, maar ook in het Arabisch, om te proberen mensen zo breed mogelijk aan te spreken. De teksten wisselen per kant. Waar aan de ene kant ‘ik’ bij de witte man staat en ‘jij’ bij de zwarte man’, is dat aan de andere kant omgedraaid. Allemaal ‘ik’, allemaal ‘jij’, allemaal ‘WIJ’.
Viel me nu pas op.ik kom al heel lang op het Amstelstation. …( men ziet maar weinig in het algemeen). Bijzonder en ik moet er langere tijd bekijken , want fascinerend. En blijft actueel.
Wat goed om te horen! Dank je wel.